|
Woestijnvos
Groep : op het land levende
zoogdieren
 De
woestijnvos is de kleinste van alle vossen en
een agressief dier, niet groter dan een kleine
terri�r. Deze vos beschikt over een aantal
speciale aanpassingen om te kunnen overleven in
��n van de extreemste leefgebieden op aarde : de
Afrikaanse woestijn, waar het overdag bloedheet
en tijdens de nacht ijskoud is.
De woestijnvos heeft een veranderlijk sociaal
leven. Soms leeft hij solitair, soms in groepen
tot tien exemplaren. De temperatuur overdag komt
boven de 38 graden Celsius en omdat bij deze
temperaturen zelfs de geringste activiteit een
uitputtingsslag is, wordt de woestijnvos
gedwongen verkoeling te zoeken in de schaduw van
een hol. De vos kan zo snel graven dat hij lijkt
te verdwijnen in het zand als hij een hol onder
een overhang of de wortels van een struik
graaft. Deze holen kunnen vrij uitgebreid zijn,
met een gangenstelsel met meerdere ingangen.
Waagt de vos zich overdag toch in de hitte, dan
wordt zijn lichaamstemperatuur op peil gehouden
door het snelle hijgen en de grote oren. Als de
avond valt en de temperatuur daalt, wordt de vos
actief en verlaat hij zijn rustplaats, op zoek
naar voedsel. De vos bakent zijn territorium af
met zijn uitwerpselen.
De mannetjes- en vrouwtjeswoestijnvossen komen
samen om te paren in de eerste twee maanden van
het jaar. Vroeger werd gedacht dat de
woestijnvos monogaam was, maar onderzoek heeft
aangetoond dat de mannetjes een kleine harem met
meerdere vrouwtjes en hun jongen hebben. Tijdens
het werpseizoen zijn de mannetjes heel agressief
tegenover rivalen en verdedigen het vrouwtje
voor en nadat ze geworpen heeft. De twee tot
vijf piepkleine pups (iedere pup weegt zo'n 45
gram) worden in maart en april geboren in een
door het vrouwtje gegraven hol. Als de jongen
tien tot veertien dagen oud zijn gaan de ogen
open; ze verlaten het hol pas na ongeveer vier
weken. Het vrouwtje verzorgt haar jongen
gedurende tien weken. Ze zoogt, draagt en wast
de jongen. Na deze periode gaan de jongen voor
het eerst zelf op jacht. Ze zijn over het
algemeen met elf maanden geslachtsrijp en
blijven bij hun moeder tot ze ��n jaar oud zijn.
Oren gespitst, snuit op de grond : de
woestijnvos luistert en snuffelt op zijn
speurtocht naar voedsel. De vos is een omnivoor,
want hij eet zowel planten als dieren. Zijn
lievelingsdieet bestaat uit muizen,
woestijnratten en andere knaagdieren, hagedissen
en insecten, zoals kevers. Maar hij houdt ook
van vogels en hun eieren en eet bovendien
vruchten en plantenmateriaal als bessen en
sappige bladeren. Wanneer de woestijnvos een
prooi op het spoor is, rent hij er achteraan,
maakt een sprong en stort zich erop met de
klauwen in de aanval. Laagvliegende vogels vangt
hij door een spring in de lucht tot ��n meter,
gevolgd door een snelle mep met zijn klauw. De
woestijnvos kan heel lang zonder drinken en
haalt vocht uit de planten en dieren die hij
eet.
In sommige streken van Noord-Afrika wordt de
woestijnvos op grote schaal verkocht op vooral
toeristische markten, als huisdier. Daarnaast
komt hij af en toe voor in dierentuinen. Hij
wordt nog niet aangemerkt als een bedreigde
diersoort.
|
