|
De
zwarte weduwe
 Orde
: Araneae - familie : Theridiidae - geslacht :
Latrodectus en soort : Latrodectus mactans.
Zwarte weduwen zijn kogelspinnen met een rij
krachtige borstels op hun achterpoten.
Deze giftige, glanzende zwarte spinnen zijn de
bekendste en grootste van de kogelspinnen.
Zwarte weduwen zijn solitair en brengen het
grootste deel van hun leven in hun web door,
waar ze geduldig wachten op insecten die erin
verstrikt raken. Vrouwtjes hebben een
kernmerkende rode zandlopertekening aan de
onderkant van hun onderlijf terwijl de
mannetjes, die zelden te zien zijn, kleiner
zijn, langere poten hebben en een rood en gele
tekening op hun zij. Alleen het vrouwtje is
giftig. De mannetjes en de jongen zijn
ongevaarlijk.
De webben die geweven worden door zwarte weduwen
zijn ongeveer dertig cm doorsnee en zien er
slordig uit, maar ze hebben een bepaalde
trechterstructuur. Ze weven hun webben
gewoonlijk vlak bij de grond, op donkere
plaatsen zoals onder kleine struiken of tussen
kleine hoopjes puin. Bij koud weer zijn ze vaak
te vinden in schuren en onder afdakjes. Het
vrouwtje hangt met haar onderlijf naar boven en
verlaat het web zelden. Net als veel spinnen
ziet de zwarte weduwe slecht en is ze vooral
afhankelijk van haar gevoelige lichaamsharen en
borstels om de trillingen op te vangen die
aangeven dat er een prooi in het web zit.
Wanneer het mannetje een paringsbereid vrouwtje
vindt, voert hij sperma naar het lijf van het
vrouwtje met organen die in de voelers
meegedragen worden (kleine voelers op de kop).
Daarna legt zij verschillende eierzakken, die
elk tot 250 eieren bevatten, en die ze fel
verdedigt. Deze zijden zakken, die in kleur
vari�ren van wit tot taankleurig en een
papierachtige structuur hebben, worden in het
web opgehangen. Normaal gesproken overleven er
maar tussen de ��n tot twaalf jongen na de
incubatie, omdat de jongen elkaar opeten. Net
uitgekomen spinnen zijn witgeel. Iedere keer dat
ze vervellen en hun exoskelet (buitenste laag)
vervangen voor een nieuwere en grotere, worden
ze zwarter van kleur, met diverse schakeringen
rood en wit.
Zwarte weduwen jagen op insecten, ze vangen
kakkerlakken, krekels, torren, vliegen en motten
in hun kleverige webben, die gemaakt zijn op
drie niveaus. Daarna maakt de spin kleine
gaatjes in het lichaam van het slachtoffer en
injecteert het gif. Het duurt ��n tot twee uur
voor het werk en in die tijd rust de spin.
Daarna injecteert hij verteringssappen en zuigt
de vloeibare inhoud eruit. Zwarte weduwen eten
ook andere spinnen en duizendpoten en, in hete,
droge gebieden, schorpioenen.
De meeste zwarte weduwesoorten leven
wijdverspreid en worden waarschijnlijk niet
uitgeroeid. Alleen de Europese zwarte weduwe
wordt bedreigd omdat zijn leefgebieden aan de
kust in Zuid-Europa steeds meer verstoord worden
als gevolg van het toegenomen toerisme.
|
