Rubriek : De
mens - algemeen
Hertog Willem en de
verovering van Engeland
Nadat
de Noormannen zich in Normandi� in
Frankrijk hadden gevestigd, gebruikten ze hun nieuwe vaderland
nogal eens als uitvalsbasis voor rooftochten op Engeland. De
betrekkingen tussen beide landen werden pas wat beter na het
huwelijk van de Engelse koning Ethelred (978-1016) met Emma, de
dochter van de Normandische hertog Richard I. De tweede zoon van
Ethelred
en Emma werd, op en top Normandi�r, in 1042 koning van Engeland.
Deze, Eduard de Belijder, haalde zijn Normandische vrienden naar
Engeland en zo ontstonden er twee partijen : de Normandische en
de Engelse.
In 1051 bracht hertog Willem van Normandi� een bezoek aan Eduard
de Belijder. Hij kreeg van hem de toezegging dat hij hem te
zijner tijd als koning van Engeland zou mogen opvolgen. Hoewel
beide heren neven van elkaar waren, kon Eduard dat niet zomaar
doen. Toen hij in 1066 overleed, koos de Witan, de koninklijke
raad, Harold II van Wessex tot koning van Engeland. Willem van
Normandi� was echter vastbesloten zijn aanspraken op de Engelse
troon te handhaven. Hij haalde de hoge edelen over met hem mee
te werken en vond ook tal van ridders uit naburige landen
bereid, roem en eer te gaan behalen over zee. Zelfs paus
Alexander II stond welwillend tegenover de onderneming en
stuurde Willem een gewijd vaandel en een relikwie van de Heilige
Petrus.
In augustus 1066 was een grote vloot bij de Normandische stad
St. Val�ry bijeengebracht. Tegenwind echter hield de vloot vier
weken lang binnengaats. De krijgers begonnen hun belangstelling
voor de onderneming te verliezen. Daarom liet de hertog de
relikwie�n van Valerius, de beschermheilige van de stad, in
processie ronddragen. Tegen de avond stak een gunstige wind op
en haastig begon men zich gereed te maken om de volgende morgen
te kunnen uitzeilen.
In het licht van de opgaande zon kozen in de vroege ochtend van
27 september 1066 de drakenschepen van de Normandi�rs het ruime
sop. De volgende dag reeds landde een deel van de vloot bij
Pevensey en een ander deel bij Hastings, zonder tegenstand te
ontmoeten. Hertog Willem liet de schepen op het strand trekken
en onttakelen, terwijl hij er een zware bewaking bij opstelde.
Op die manier kon niemand er met de schepen vandoor gaan.
Harold, die toen ongeveer negen maanden koning van Engeland was,
haastte zich op het bericht van de landing van de Normandi�rs
naar Londen en trof er de nodige krijgsvoorbereidingen. De
uitdaging van Willem van Normandi�, de strijd in een tweegevecht
te beslissen, wees hij af. Op 14 oktober 1066 kwamen beide
legers bij Hastings tegenover elkaar te staan. Onder
trompetgeschal zetten de Normandi�rs de aanval in. Lange tijd
bleef de uitslag van de strijd twijfelachtig. Tegen de avond
echter werd koning Harold door een pijl dodelijk getroffen. Toen
gaven de Engelsen de strijd op.
De Normandische hertog rukte na de slag bij Hastings op naar
Londen, dat de poorten opende onder garantie van de rechten en
bezittingen van de burgers. Daar liet Willem, die de bijnaam 'de
Veroveraar' had gekregen, zich met Kerstmis door de
aartsbisschop van York tot koning kronen. Toen deed zich de
wonderlijke situatie voor dat de hertog van Normandi�, die
leenman of vazal van de Franse koning was, diens collega werd
als koning van Engeland.
De nieuwe Engelse koning nam de grond van de Angelsaksische
bezitters af en gaf deze in leen aan zijn Normandische edelen en
aan hoge geestelijken. Hij trof echter wel zodanige regelingen
dat de macht van zijn leenmannen niet te groot kon worden ten
koste van zijn eigen macht.
(foto : een afbeelding van de Engelse koning Eduard de Belijder)
