W ORLD E XPLORER     

Siteoverzicht
Email
Homepage
     

Rubriek : In het water levende zoogdieren
 

De zadelrob

De zadelrob behoort tot de familie van de Phocidae, ofwel de echte zeehonden. Ze onderscheiden zich van andere soorten door hun achterwaarts gerichte vinpoten en onzichtbare oren. Orde : Carnivora - geslacht : Pagophilus en soort : Pagophilus groenlandicus.
Met zijn grote, droevige ogen en sneeuwwitte vacht is het jong van een zadelrob een geliefd onderwerp van talloze dierenposters. De volwassen zadelrob heeft een donkere vacht, met op zijn rug de typische vorm waar hij zijn naam aan te danken heeft. Deze snelle, krachtige zwemmer, die met het ijs mee migreert, wordt door een dikke laag vet beschermd tegen de vrieskou van de noordelijke oceanen.
Zadelrobben zijn trekdieren die de rand van het pakijs volgen, al naar geland dit uitzet of krimpt. De zomer brengen ze door in hun voedselgebieden in de Noorderlijke Ijszee. Tegen de herfst dijt het ijs uit naar het zuiden, voorafgegaan door luidruchtige, sociale groepen zadelrobben. Aan het einde van de winter bereiken ze het noorden van de Atlantische Oceaan, waar ze paren en ruien. Als het warmer wordt en het ijs smelt, keren de zeehonden terug naar de noordpool. Ze brengen veel tijd onder het ijs door, waarbij ze via gaten naar boven komen om adem te halen. Hun vijanden zijn de haai, de orka en ... de mens.
Van februari tot maart verzamelen tienduizenden zadelrobben zich in hun zuidelijke broedgebieden. Ze paren op het ijs en vaak breken er gevechten uit tussen rivaliserende mannetjes. Het bevruchte ei drijft zo'n vier maanden vrij rond in de baarmoeder van het vrouwtje, zonder zich, zoals bij de meeste zoogdieren, direct in de baarmoederwand te nestelen. De draagtijd duurt dan nog ongeveer zeven en een halve maand. Tegen die tijd is het vrouwtje terug gekeerd naar haar zomerse broedgebied in de noordelijke wateren. Zonder dit uitstel zou het jong op zee geboren worden. Het vrouwtje krijgt ��n jong, dat ze maar zo'n twaalf dagen zoogt. Het jong komt in deze tijd drie keer zijn geboortegewicht aan. Zodra het zogen stopt, moet het jong voor zichzelf zorgen en paart het vrouwtje opnieuw.
De zadelrob eet vooral vis, met name kabeljauw, lodde en haring. Ook eet hij schaaldieren zoals krabben. Zadelrobben zijn stevige eters en omdat ze iedere dag zoveel vis eten, wordt er al heel lang door vissers jacht op hen gemaakt. Vooral vrouwtjeszeehonden eten veel om energiereserves op te doen voor het dragen en zogen van hun jongen. De zadelrobjongen, die al op heel jonge leeftijd gedwongen worden om onafhankelijk te zijn, woeden zich met kleine schaaldieren, krill, tot ze oud genoeg zijn om zelf vis te vangen en te verorberen.
De populatie zadelrobben wordt geschat op vijf miljoen. Hoewel dit een gezond aantal is, worden er in Canada, Noorwegen, Rusland en Groenland ieder jaar veel robben gedood voor hun vacht en hun vlees. Natuurbeschermers beschuldigen de zeehondenjagers van wreedheid, vooral tegenover de jongen, die erg in trek zijn voor hun witte vacht.


Klik hier om deze pagina als je startpagina in te stellen !

Google
 
Web www.worldexplorer.be
www.infoblog.be
© 2006 - WorldExplorer